Ostrowski Hrabia | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
Julia Olimpia |
Odznaczenia | |
Antoni Jan Ostrowski herbu Rawicz (ur. 27 maja 1782 w Warszawie, zm. 4 grudnia 1845 w Les Madères we Francji (w gminie Vernou-sur-Brenne) – hrabia w Królestwie Kongresowym w 1820 roku[1] i generał.
Syn Tomasza Adama, brat Władysława Tomasza. Uzyskał tytuł hrabiego w 1798 roku.
Za czasów Księstwa Warszawskiego posłował na oba sejmy, za Królestwa Kongresowego rozwijał działalność gospodarczą (założył osadę, później miasto Tomaszów).
Od 1809 roku był członkiem Rządu Tymczasowego. Później w roku 1820 został kasztelanem, a w czasie powstania listopadowego był wojewodą i dowódcą gwardii narodowej warszawskiej. Z funkcji tej został odwołany po dramatycznych wypadkach nocy sierpniowej.
W 1828 roku był członkiem Sądu Sejmowego, mającego osądzić osoby oskarżone o zdradę stanu[2].
Jako senator podpisał 25 stycznia 1831 roku akt detronizacji Mikołaja I Romanowa[3]. W roku 1831 otrzymał stanowisko prezesa senatu.
Był członkiem sejmu powstańczego na emigracji[4]. Na emigracji oddał się pracy dziejopisarskiej, której owocem było dzieło Żywot Tomasza Ostrowskiego, ministra Rzeczypospolitej, później prezesa senatu Księstwa warszawskiego i Królestwa polskiego (Paryż 1836, 2 t.)[5]. Odznaczony Orderem Świętego Stanisława I klasy w 1823 roku[6].